An tu me de L.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc vides, quid faciat. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Duo Reges: constructio interrete. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;

Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant?
Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;
Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.

Aristoteles, Xenocrates, tota illa familia non dabit, quippe
qui valitudinem, vires, divitias, gloriam, multa alia bona
esse dicant, laudabilia non dicant.

Bonum liberi: misera orbitas.

Paria sunt igitur.: Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Quare conare, quaeso.: Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?
Bork: Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset.

Nescio quo modo praetervolavit oratio. Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut quisquam eorum, qui aut saperet aliquid aut ista didicisset. [redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Hunc vos beatum;

Quo tandem modo? Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Si id dicis, vicimus. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Aut, si nihil malum, nisi quod turpe, inhonestum, indecorum, pravum, flagitiosum, foedum-ut hoc quoque pluribus nominibus insigne faciamus-, quid praeterea dices esse fugiendum?